(...) I dok album Bebel Gilberto osavremenjuje tradiciju na fini nacin, Subin album "Sao Paulo Confessions" nam nudi prisilnu viziju buducnosti brazilske elektronske muzike i mucni pogled na karijeru koja je mogla da postoji. Mitar Subotic je izgradio karijeru kao producent, kompozitor i strucnjak za elektronsku muziku u rodnoj Jugoslaviji mnogo pre nego sto je poznih 80-ih prebacio svoj zahtevni talenat i mesto boravka u turbulentnu metropolu Sao Paolo. Ali sve do prosle godine (1999) nije poceo da pravi svoj solo debi album kao ambiciozni projekat - muzicki portret svog usvojenog doma.
To je upravo ona vrsta tastine koja je navela Britanske drum'n'bass producente da u poznim 90-im naprave dupli album Neverneverland. Ali pocinjuci sa uspavljujucom gradskom ljubavnom pesmom "Tantos Desejos" koju peva Cibelle Cavalli (jedna od nekoliko vokalnih gosci), Suba nas ukrcava na zvucno putovanje koje je isto toliko privlacno koliko i dalekosezno. Uz pomoc veterana perkusioniste i dugogodisnjeg saradnika Joao Parahybe (koji se pojavljuje i na albumima Caipirissima i Tanto Tempo - ovi albumi cine da Brazil iako je jako veliki izgleda poprilicno mali), Suba kombinuje lokalne ritmove i zvuke sa savremenom elektronskom produkcijom i muzickim paradigmama kako bi napravio porteret modernog tropskog grada na pragu milenijuma. Tema "Samba do Gringo Paulista" se zasniva na prebiranju po cavaquinh-u (slicno ukulele-u) i gromovitoj batucad-i, sa ledenim sintetickim prelivima i prominentnim zvukom bubnja u house muzici. Atmosferski okrenuta ka drum'n'bass-u (sve zajedno sa X-files sintetičkim delom) tema "Na Neblina" nam nudi impresiju koja podseca na maglovite ulice grada dok klavirski akordi a programerski tok teme "Um Dia Comum (Em SP)" ("Obican dan (u Sao Paolu)") nam daje utisak plesne rapsodije u plavom za Sao Paolo. Najimpresivnija je cinjenica da Subine urbane pesme ne pristaju ni Londonu, ni Njujorku a ni bilo kom drugom gradu koji se smatra vodecim u elektronskoj muzici.
Nazalost Subin debi album predstavlja i njegovu labudovu pesmu. 2.Novembra 1999. godine, dve noci pre planiranog puta na evropsku promociju albuma "Sao Paulo Confessions" Subin stan zahvatio je pozar. Njega je navodno nepovredjenog spasio domar zgrade ali se Suba vratio u vatrom zahvaceni studio kako bi uzeo kompjuterske diskove sa albumom Bebel Gilberto; ubzo posle toga je preminuo od posledica gusenja dimom.
Uprkos uzasnom gubitku za scenu u razvoju, ovo mnostvo americkih izdanja dokazuje da Brazilska elektronska muzika obiluje energijom i inspiracijom i to u trenutku kada drugi zvuci i stilovi na vec utvrdjenoj sceni Severne hemisfere kao da stagniraju već duzi vremenski period. Suba je bio u prethodnici necega i to je znao; proverite ritmicnu, punu batucade petu stvar "Antropofagos" ("Ljudozderi") na njegovom albumu koju je uradio u saradnji sa ansamblom Mestre Ambrosio. (...)
(preuzeto sa on-line magazina "Metrotimes". Prevod: Bojana Ljubišić)
To je upravo ona vrsta tastine koja je navela Britanske drum'n'bass producente da u poznim 90-im naprave dupli album Neverneverland. Ali pocinjuci sa uspavljujucom gradskom ljubavnom pesmom "Tantos Desejos" koju peva Cibelle Cavalli (jedna od nekoliko vokalnih gosci), Suba nas ukrcava na zvucno putovanje koje je isto toliko privlacno koliko i dalekosezno. Uz pomoc veterana perkusioniste i dugogodisnjeg saradnika Joao Parahybe (koji se pojavljuje i na albumima Caipirissima i Tanto Tempo - ovi albumi cine da Brazil iako je jako veliki izgleda poprilicno mali), Suba kombinuje lokalne ritmove i zvuke sa savremenom elektronskom produkcijom i muzickim paradigmama kako bi napravio porteret modernog tropskog grada na pragu milenijuma. Tema "Samba do Gringo Paulista" se zasniva na prebiranju po cavaquinh-u (slicno ukulele-u) i gromovitoj batucad-i, sa ledenim sintetickim prelivima i prominentnim zvukom bubnja u house muzici. Atmosferski okrenuta ka drum'n'bass-u (sve zajedno sa X-files sintetičkim delom) tema "Na Neblina" nam nudi impresiju koja podseca na maglovite ulice grada dok klavirski akordi a programerski tok teme "Um Dia Comum (Em SP)" ("Obican dan (u Sao Paolu)") nam daje utisak plesne rapsodije u plavom za Sao Paolo. Najimpresivnija je cinjenica da Subine urbane pesme ne pristaju ni Londonu, ni Njujorku a ni bilo kom drugom gradu koji se smatra vodecim u elektronskoj muzici.
Nazalost Subin debi album predstavlja i njegovu labudovu pesmu. 2.Novembra 1999. godine, dve noci pre planiranog puta na evropsku promociju albuma "Sao Paulo Confessions" Subin stan zahvatio je pozar. Njega je navodno nepovredjenog spasio domar zgrade ali se Suba vratio u vatrom zahvaceni studio kako bi uzeo kompjuterske diskove sa albumom Bebel Gilberto; ubzo posle toga je preminuo od posledica gusenja dimom.
Uprkos uzasnom gubitku za scenu u razvoju, ovo mnostvo americkih izdanja dokazuje da Brazilska elektronska muzika obiluje energijom i inspiracijom i to u trenutku kada drugi zvuci i stilovi na vec utvrdjenoj sceni Severne hemisfere kao da stagniraju već duzi vremenski period. Suba je bio u prethodnici necega i to je znao; proverite ritmicnu, punu batucade petu stvar "Antropofagos" ("Ljudozderi") na njegovom albumu koju je uradio u saradnji sa ansamblom Mestre Ambrosio. (...)
(preuzeto sa on-line magazina "Metrotimes". Prevod: Bojana Ljubišić)
Нема коментара:
Постави коментар